انواع تابلوهای راهنمایی و رانندگی - آیین نامه

قوانین و مقررات راهنمائی و رانندگی برای تنظیم عبور و مرور و پیشگیری از وقوع تصادف ، تدوین شده است.شما مسئویت دارید که از آنها اطاعت و پیروی نمائید زیرا این عمل نشانه عقل،عمل صحیح و تیزهوشی است.

علائم راهنمایی به ترتیب اولویت عبارتند از :فرمان پلیس - چراغ راهنما - تابلوها - خط کشی

ماده98آیین نامه راهنمایی و رانندگی
رانندگان کلیه وسایل نقلیه و اشخاص اعم از پیاده یا سوار بر حیوانات و یا اشخاصی که مسئول هدایت انفرادی و یا دسته جمعی پیادگان و یا حیوانات در راه‌ها می‌باشند موظفند از علائم و مقررات مربوط تبعیت نمایند.مگر اینکه ماموران راهنمایی و رانندگی و پلیس راه به دلائلی رعایت نکردن آنها را در محل،مجاز اعلام کنند.

 

ماه99آیین نامه راهنمایی و رانندگی
کنترل و تنظیم عبور و مرور ممکن است بوسیله چراغها یا خط کشی یا تابلوها،نوشته‌هاو ترسیم‌ها،یا مامورین راهنمایی و رانندگی و پلیس راه و یا به هر وسیله دیگری که بر حسب مورد لازم باشد بعمل آید.در هر حال فرمان پلیس راهنما که ممکن است مغایر باپیام علائم یا مقررات در محل باشد مقدم خواهد بود.

انواع تابلوهای راهنمایی و رانندگی

 

تابلوها هشت دسته هستند:
1-تابلوهای بازدارنده یا انتظامی
2-تابلوهای هشداردهنده یا اخطاری
3-تابلوهای آگاهی دهنده یا اخباری
4 - تابلو های انتظامی حکم کننده
5 - تابلو های راهنمای مسیر
6 - تابلوهای محلی
7 - تابلوهای مکمل
8 - برچسب ها

-تابلوهای انتظامی بازدارنده و حکم کننده

شامل مجموعه ای از علائم است که وسیله عملی ساختن احکام مربوط به مقررات عبور و مرور می گردند. این علائم در باره کاری که رانندگان باید انجام دهند دستور می دهد و در مورد کاری که نباید انجام دهند هشدار می دهند. محل نصب این گونه تابلوها در نقطه شروع محدودیت میباشد.ماهیت دستوری این اعلائم گاهی درهمانقطه و بعضاٌ در فاصله مشخص (مثل توقف ممنوع) و یا در طولی از محور بوده وبا علامت پایان آن تابلو،محدوده اعمال شده خاتمه میابد.

 

تابلوهای انتظامی بازدارنده بیشتر به شکل دایره بانوار حاشیه قرمز رنگ هستند و نوع ممنوعیت را بوسیله علامت خاص نشان میدهند.

 

تابلوهای انتظامی حکم کننده معمولا به شکل دایره و آبی رنگ هستند.

از تابلوهای باز دارنده ، تابلوی ایست و...به جهت اهمیت و دقت بیشتر رانندگان ، بصورت هشت ضلعی یا زمینه کاملاًقرمز رنگ و بانوشته «ایست » یا «STOP»در نظر گرفته شده است.

 

به لحاظ اهمیت تابلوی رعایت حق تقدم تنها راس این تابلو به سمت پائین می‌باشد.

 

2-تابلوهای هشدار دهنده یا اخطاری
این تابلوها بیشتر بصورت مثلث با نوارهای حاشیه قرمز رنگ و زمینه سفید رنگ که یک راس آن بطرف بالا بوده و در داخل آن نوع خطر را بوسیله علائمی خاص بارنگ مشکی نشان می‌دهد.

 

3-تابلوهای آگاهی دهنده یا اخباری
تابلوهائی هستند که دارای توصیه‌های عمومی بوده و در رنگهای سفید ، سبز ، قهوه ای ، زرد ، آبی و به شکلهای مثلث ، دایره ، مستطیل ، مربع و یا پنج ضلعی به تناسب نیاز نصب می‌شوند و پیام مورد نظر را بصورت تصویر یا نوشته نشان می‌دهند . این تابلوها به دو دسته تقسیم می‌شوند:

الف-آگاهی دهنده دستوری:
تبعیت از این تابلوها الزامی بوده و در صورت عدم توجه،راننده مرتکب خلاف و نقض قانون می‌گردد.

ب-آگاهی دهنده غیر دستوری:
تابلوهائی هستند که رانندگان را جهت دسترسی به مسیر مورد نیاز و یا سایر احتیاجات دیگر راهنمائی می‌نماید.

4 - تابلوهای راهنمای مسیر :
این تابلوها  نوعی علائم افقی هستند که رانندگان را به سمت مقصد، مسیر یا جهت مورد نظر هدایت میکند و در کلیه معابر شهری و برون شهری به ویژه بزرگراهها، آزادراهها و خیابانهای شریانی به کار می رود.این تابلوها به 4 دسته تقسیم میشوند:

1- تابلوهای پیش آگاهی :   تابلوهای پیش آگاهی تابلوهای هستند که در تبعیت از نوع و اهمیت مقصد، قبل از مقصد نصب میشوند و آگاهی لازم رابه رانندگان در مورد انشعاب راه ارئه میدهند و معمولا فاصله تابلو تا خروجی و شماره راه بر روی آن نوشته شده است.محل نصب این گونه تابلوها معمولا سمت راست حاشیه راه بوده و درصورت نیاز به تاکید در سمت چپ نیز نصب میشوند.
2 - تابلوهای انتخاب مسیر : این تابلوها به رانننده کمک میکند تا به موقع خط حرکتی خو را در جهت مقصد انتخاب نمایند. این تابلوها معمولا بعد از تایلوهای پیش اگاهی و قبل از خروجی نصب میشوند. نونصب اینگونه تابلوها معمولا بصورت بالا سری میباشند.
3 - تابلوهای خروجی :تابلوهای خروجی تابلوهایی هستند که درمحل انشعاب نصب میگردند ونشاندهنده نقطه خروج از مسیر میباشند. اینگونه تابلوها در جزیره میانی افتراق دو مسیر میباشند. در مواردی که عرض این جزیره کمتر از پهنای تابلو بوده یا نقطه دید مناسبی برای راننده ایجاد نکند، تابلو بروی تابلو کنسولی یا صلیبی نصب میشود.
4- تابلو تائید مسیر:تابلو تائید مسیر تابلوهایی هستند که پس از ورود به مسیر جدید، راننده را ازانتخاب مسیر صحیح مطمئنمی سازند. در راه های بین شهری معمولا اطلاعاتی از قبیل شماره راه و فاصله تا شهر بعدی، بروی تابلو درج میشود. محل نصب اینگونه تابلوها سمت راست حاشیه راه میباشند.

 

5 - تابلوهای محلی :
این تابلوها جهت آگاهی شما از همان قسمت از خیابان و یا جاده به کار میروند.

 

6 - تابلوهای مکمل :
این تابلوها همانطور که از نامشان پیداست ، مکملی برای اطلاعات داده شده توسط تابلوهای دیگر را ارائه می کنند

 

7 - برچسب ها :
علائمی هستند که شما را با وضعیت خودروهای دیگر آشنا می کنند.

 

تابلوها و علائم در خیابان و جاده‌ها ، راهنمای شما هستند.در هر شرایطی از آنها کمک بگیرید.شما باید علائم را از روی شکل ، رنگ ، کلمات ، اعداد و نشانه‌های آن بشناسید.

آشنایی با مفهوم رنگها و شکلها - آیین نامه

رنگها در علائم عبور و مرور معنا و مفهوم خاصی دارند،که ذیلا بطور خلاصه به آنها اشاره شده است:

الف-1-رنگ قرمز:منع کننده یا ایست.

الف-2-رنگ سبز:حرکات مجاز،راهنمای مسیر در بزرگراهها و اماکن مذهبی.

الف-3-رنگ آبی:راهنمای خدمات،حرکات مجاز،علائم اخباری و راهنمای مسیر در آزادراهها.

الف-4-رنگ زرد:هشدارهای عمومی و هشدار برای انجام عملیات ساختمانی و یا تعمیر و نگهداری.

الف-5-رنگ نارنجی:راهنما برای مناطق اداری و آموزشی وخدماتی.

الف-6-رنگ قهوه ای:راهنما برای مناطق تفریحی و فرهنگی و گردشگری.

الف-7-رنگ سیاه و سفید:علامت دستوری و راهنمای مسیر در سایر راهها.

 

 

مفهوم شکلها در علائم عبورو مرور

ب-1-هشت گوشه:صرفا برای تابلوهای ایست(توقف)

ب-2-مستطیل افقی:معمولا برای تابلوهای راهنما و هشدار برای خطرات ناشی از تعمیر و نگهداری

ب-3-مثلث متساوی الاضلاع(نشسته روی یک راس):صرفا برای رعایت حق تقدم

ب-4-مستطیل قائم:معمولا برای تابلوهای دستوری و خدمات

ب-5-مستطیل پرچمی:معمولا برای علائم راهنما

ب-6-لوزی(مربع نشسته روی یک راس):شروع و پایان حق تقدم مسیر

ب-7-پنج گوشه با نقطه راس فوقانی:علائم هشدار برای مدرسه و دبیرستان

ب-8-دایره:علامت دستوری،بازدارنده

ب-9-مثلث متساوی الاضلاع(نشسته روی قاعده):علامت هشدار دهنده برای خطر

استفاده از دست برای علامت دادن - آیین نامه

 معمولا چراغهای راهنمای نصب شده در تقاطع‌ها و آگاهی از کاربری آن‌ها تکالیف رانندگان وسایل نقلیه را مشخص می‌نماید و با پیروی از فرامینی که توسط این چراغ‌ها صادر می‌شود،مسیر حرکت رانندگان تعیین می‌گردد. اما در پاره ای از اوقات و به دلایل مختلف از جمله فقدان چراغ راهنما ، قطع برق و یا خرابی چراغ‌ها ، پلیس راهنمایی ناگزیر است از دستهای خود برای هدایت رانندگان در مسیرهای مختلف استفاده نماید.بنابراین لازم است اشکال زیر و فرمانهای صادره از سوی این اشکال را به خاطر بسپارید.

1-هنگامیکه پلیس راهنمایی مستقر در تقاطع دست راست خود را بصورت قائم بالا نگه دارد ، رانندگان وسایل نقلیه در هر چهار طرف نقاطع باید وسیله نقلیه خود را پشت خط ایست متوقف سازند.

2-بلند کردن دست یا دستهای مامور به دوطرف و به طور افقی، مفهوم این حرکت برای کلیه استفاده کنندگان از راه که جهت حرکت آنها در امتداد جهت نشان داده شده با دست یا دستهای مامور پلیس راهنمایی می‌باشد به معنای ایست خواهد بود و  ممکن است مامور پس از دادن این علامت یا دستهای خود را پایین بیاورد این حرکت نیز برای رانندگانی که در سمت جلو  و عقب مامور قرار دارند به منزله علامت ایست می‌باشد.

3-هنگامیکه پلیس راهنمایی دست خود را از موازات شانه پایین و  بالا می‌برد به معنای اینست که رانندگان وسایل نقلیه درحال حرکت  از سرعت خود بکاهند.

4-هنگامیکه پلیس راهنمایی مستقر در تقاطع دست راست خود را به موازات شانه بازنماید به معنای آنست که رانندگان وسایل نقلیه در حال عبور ازپشت وی توقف نمایند.

5-چنانچه پلیس راهنمایی روبروی وسایل نقلیه قرار گیرد و دست خود را بالا نگه دارد رانندگان مقابل باید توقف کنند.

6-هنگامیکه پلیس راهنمایی دست راست خود را به سمت راننده ای نگه می‌دارد،قصد متوقف کردن وی را دارد. رانندگان باید در همه حال متوجه این اشارات پلیس باشند.

 

استفاده از حرکت دست درهنگام گردش‌ها:

یک راننده باید با استفاده ازچراغ راهنمای وسیله نقلیه خود،رانندگان سایر وسایل نقلیه را از قصد و نیت خود در گردش‌هاو توقف‌ها آگاه سازد،اما در پاره ای اوقات بنا به دلایلی از جمله خرابی چراغ راهنما و یاوضعیت راه و شرایط قرار گرفتن وسایل نقلیه نسبت به یکدیگر،ممکن است استفاده از چراغ راهنمابرای وی مقدور نبوده و یا به تنهای کافی نباشد،بنابراین در چنین شرایطی لازم است از حرکات مختلف دست بشرح زیر بهره جوید.

 

گردش به چپ

برای علامت دادن بهرمنظور گردش به چپ باید دست چپ خود را با احتیاط از اتومبیل بیرون آورده،افقی نگه دارید و برای علامت با چراغ،چراغ راهنمای سمت چپ اتومبیل را روشن نمایید.

 

 گردش به راست

برای علامت دادن به منظور گردش به راست،دست چپ خود را با احتیاط از اتومبیل بیرون آورده و از آرنج به طرف بالاخم کنید و به  طور عمودی نگه دارید و برای علامت با چراغ،چراغ راهنمای سمت  راست را روشن کنید.
 

 

توقف یا آهسته

برای علامت دادن به منظور کم کردن سرعت و ایستادن،دست  چپ را ، پس از بیرون آوردن از بالا به پایین حرکت دهید. سپس قبل از توقف دست را به طور عمودی و پایین نگه دارید.

آشنایی با چراغ راهنمایی - آیین نامه

چراغ راهنمایی یکی از علائم با اهمیت در تنظیم عبور و مرور است و نقش مهمی در جریان صحیح ترافیک دارد.کاربرد و رنگهای آنهابه شرح ذیل می‌باشد:

 

-چراغ قرمز

برای ایست کامل،باید قبل از خط ایست توقف کامل

 نمائید و تا روشن شدن چراغ سبز منتظر بمانید.

-چراغ زرد برای احتیاط:

بامشاهده این چراغ رانندگان نباید به تقاطع یا گذرگاه پیاده وارد شوند و در صورت ورود قبلی در تقاطع باید از آن عبور نمایند.

-چراغ سبز برای حرکت:

برای عبور و یاگردش است مگر آنکه گردش توسط علامتی دیگر ممنوع شده باشد.رعایت حق تقدم وسایلی که مستقیما حرکت می‌کنند و یا عابرین پیاده الزامی است.

-چراغ قرمز چشمک زن«ایست و عبور بااحتیاط»

قبل از خط ایست و یا گذر گاه عابر پیاده توقف کامل کنید وسپس با احتیاط کامل و سرعت کم و رعایت حق تقدم عبور سایرین حرکت کنید.

 

-پرچم:

پرچمها در محلهایی که کار گران مشغول به کار روی سطح راه هستند غالباًمورد استفاده قرار می‌گیرند و برای توقف و کاهش سرعت و یا برای راهنمایی ترافیک در منطقه است.

آموزش کمکهای اولیه - آیین نامه

تعریف : کمکهای اولیه عبارتست از اقداماتی که بلافاصله پس از بروز حادثه صورت میگیرد و سبب کاهش چشمگیر مرگ و میر میشود.

اهداف کمک رسانی:
1)نجات و زنده نگه داشتن مصدوم و یا مصدومین
2)جلوگیری از تشدید واقعه
3)کمک به بهبود حال بیمار تا رسیدن و انتقال به مراکز درمانی.

کنترل صحنه تصادف در امداد رسانی:
1)با توجه به توانمندیها،تجارب و تجهیزات و رفع خطرات اطراف خود به کمک رسانی بپردازید.
3)از آتش نشانی کمک بخواهید
4)به اطرافیان تذکر دهید در صحنه حادثه از روشن کردن سیگار خودداری نمایند.
5)در صورت روشن بودن خودرو،با احتیاط به سمت وسیله نقلیه بروید و در اولین فرصت اتومبیل را خاموش کنید.
6)از تجمع افراد در محل حادثه جلوگیری کنید.
7)جلوگیری از سرخوردن در سطح شیب دار و تثبیت وضعیت خودرو

 

اصول مقدماتی کمک رسانی به فرد آسیب دیده

تعیین وجود تنفس:
*به بالا و پایین رفتن قفسه سینه نگاه کنید.
*به خروج هوا طی بازدم گوش دهید.
*جریان هوا را با برخورد به صورت خود احساس کنید.

در صورتیکه قفسه سینه بیمار حرکت می‌کند اما جریان هوا شنیده و یا احساس نشود نشان دهنده انسداد کامل راه هوایی است و بایستی سریعاً راه هوایی را باز کرد.اگر بیمار تنفس کافی دارد و شکی به صدمات ستون مهره‌ها نیست بیمار را در وضعیت بهبودی قرار دهید.اما اگر هنوز نفس نمی‌کشد تنفس مصنوعی را آغاز کنید.

 

وضعیت صحیح دستها هنگام ماساژ:
1-لبه تحتانی قفسه دنده ای بیمار در سمتی از قفسه سینه که مجاور محل زانو زدن شما قرار دارد را مشخص کنید.
2-با انُگشتان دستی که به پاهای بیمار نزدیکتر است،محل اتصال دنده‌ها به انتهای تحتانی(جناغ سینه)در مرکز قفسه سینه را مشخص کنید.انگشت میانی خود را روی انتهای جناغ سینه و انگشت اشاره را کنار آن روی استخوان جناغ سینه بگذارید.
3-قسمت استخوانی کف دستی را که به سر بیمار نزدیکتر است کنار انگشت اشاره دست در امتداد طولی جناغ سینه روی آن بگذارید.اینکار باعث توزیع فشار در طول جناغ سینه شده و شانس شکستگی دنده را کمتر می‌کند.
4-دستی را که به پای بیمار نزدیکتر است روی دستی که بر قفسه سینه قرار دارد بگذارید.دستان شما باید موازی هم باشد.
5-انگشتان خود را باز نموده و آنها را لابه لای هم بگذارید تا ز روی قفسه سینه بیمار برداشته شده تا مانع از شکستگی دنده‌ها شود.

 

فشار بر قفسه سینه
1-وقتی دستها درموقعیت مناسب قرار گرفتند بازوها را صاف نموده،آرنج را قفل کرده و شانه‌ها را در امتداد دستان خود قرار داده و در حالیکه دستها کاملاً بر قفسه سینه بیمار عمود است فشار را شروع کنید.
2- فشار جناغ سینه به سمت پایین باعث می‌شود خون  از قلب به اندامهای حیاتی مثل مغز پمپ شود.
3-ممکن است در بیماران چاق یاعضلانی نیروی بیشتر و در بیماران لاغر یا کوچک،نیروی کمتری اعمال نمایید. البته میزان فشار وارده ووضعیت دستها در شیرخوران، کودکان و بزرگسالان متفاوت است.
4-در تمام مدت اعمال فشار،دست باید در تماس با قفسه سینه باشد به هیچ وجه دستان خود را از روی قفسه سینه برنداشته یا آنرا جابجا نکنید.

چگونگی دادن تنفس مصنوعی
مصدون را به پشت بخوابانید پس سر وی را به یک طرف چرخانده با انگشت دهان وی را جستجو کنید تا اشیا خارجی از قبیل آدامس، سیگار، و دندان مصنوعی ترشحات لزج و دهان را بیرون آورید و بعد از باز نمودن راههای هوایی با مانور سر عقب و چانه بالا (با یک دست پیشانی بیمار را پایین آورده و با دست دیگر چانه بیمار را بالا بکشید مواظب باشید بر روی گردن فشار نیاورید). سر خود را نزدیک دهان مصدوم آورده و بعد از ارزیابی سریع تنفسی، دادن تنفس را شروع کنید.
تنفس دهان به دهان
در تنفس دهان به دهان بعد از باز کردن و پاک کردن راههای هوایی، انگشتان دستی که روی پیشانی بیمار قرار دارد، پره‌های بینی را فشار دهید تا بسته شود. سپس یک نفس عمیق بکشید و دهان خود را در امتداد راه هوایی (موازی با آن) و روی دهان وی قرار دهید که تمام دهان را بپوشاند. در همان حال که از گوشه چشم به سینه او نگاه می‌کنید، به آهستگی آنقدر در ریه او بدمید تا سینه‌اش تا حد الامکان بالا بیاید. از دادن تنفسهای سریع و با فشار زیاد جدا خودداری کنید.

دهانتان را از روی دهان مصدوم بردارید و با حفظ وضعیت سر عقب و چانه بالا، بینی او را رها کند تا هوا از ریه‌هایش خارج شود، پس مجددا نفس بکشید تا بار دیگر تنفس مصنوعی بدهید. پس از انجام 2 بار تنفس دهان به دهان مرحله بعدی ارزیابی را انجام دهید. اگر قفسه سینه بالا نیامد ممکن است راه هوایی کاملا باز نشده باشد و یا توسط یک جسم خارجی مسدود شده باشد که در این صورت اقدامات در آوردن جسم خارجی را انجام می‌دهیم.

جابجایی و انتقال صحیح مصدوم:

رعایت نکات زیر درهنگام حمل مجروحین ، بر روی دست ضروری است:

الف)بدن در امتداد خط افق حمل و از هر گونه خمیدگی و فشار خودداری شود.
ب)سرپایین تر از بدن قرار گیرد تا جریان خون در مغز آسان گردد.
ج)برای حمل راحت تر و صحیح تر،حداقل وجود سه نفر ضروری است.

درهنگام انتقال مصدوم از روی زمین به برانکار از سه عدد پارچه به صورت باند استفاده میکنیم و یکی از آنهارا در اطراف کمر و دیگری را در ناحیه سر و کتفها و گردن وآن دیگری را درناحیه ساق پاها قرار داده و مصدوم را بلند کرده،روی برانکار می‌گذاریم.

تعریف خطر:

خطر عبارتست از هر گونه شرایط جاده ای یا انسانی(راننده،دوچرخه سوار،عابر و ...)که زمینه‌های ایجاد یک حادثه را فراهم سازد.
رویت به موقع خطرات به شما آمادگی بیشتر را جهت مقابله با آنها خوهد داد.در صورت مشاهده خطر،قبل از آنکه به موقعیتهای اضطراری تبدیل شوند شما زمان بیشتر برای عکس العمل نشان دادن دراختیار خواهید داشت.
اقداماتی که در هنگام برخودر با موارد اضطراری بایستی رعایت کنید بشرح ذیل می‌باشد:

-ترمز نگرفتن ناگهانی
-نگهداشتن هر دو دست بر روی فرمان
-نحوۀ گردش سریع و ایمن
-خارج شدن از جاده

تصادفات
هنگامی که دچار یک تصادف و آسیب جدی شدید ، لازم است اقداماتی را به منظور جلوگیری از بروز آسیب بیشتر انجام دهید.مراحل اساسی که در هر مرحله باید اتخاذ شوند عبارتند از:

-حفظ صحنه تصادف
-آگاه ساختن مراجع ذیصلاح
-مراقبت نمودن از مجروحین

اولین کاری که باید در یک صحنه تصادف انحام گیرد جلوگیری از وقوع تصادف دیگر در همان محل است.برای محافظت نمودن از منطقه تصادف باید به موارد زیر توجه نمود:
-اگر وسیله نقلیه شما دچار تصادف شد سعی کنید آنرا به منتهی الیه سمت راست انتقال دهید این امر به جلوگیری از وقوع تصادف دیگر کمک خواهدنمود و اجازه خواهد داد تا ترافیک روان شود.
-اگر شما در حال توقف کردن برای کمک هستید در محلی دور از تصادف پارک کنید زیرا منطقه حوالی نزدیک تصادف برای وسایل نقلیه امدادی مورد نیاز خواهدبود.
-فلاشرهای خودرو خود را روشن کنید
-مثلثهای بازتابنده هشدار را برای هشدار دادن به سایرین در جاده مستقر کنید
-در صورتی که تلفن همراه در اختیار دارید قبل از پیاده شدن از وسیله نقیه با وسیله نقلیه امدادی تماس بگیرید و در غیر اینصورت تا زمانیکه صحنه بعد از تصادف به طور مناسب محافظت شده باشد منتظر بمانید سپس با پلیس تماس بگیرید.
-اگر یک شخص متخصص امداد در تصادف باشد و به مجروحین کمک می‌کند وظیفه شما این است که در کناری بایستید مگر اینکه از شما خواسته شود تا به او کمک کنید.
 
آتش سوزی

هر نوع بوی دود که از زیر درپوش موتور و قسمت موتور با از قسمت سرنشینان به مشام برسد می‌تواند نشانه ای از آتش سوزی باشد.در این صورت اگر در حال حرکت هستید و چنین اتفاقی بیافتد سریعاًدر محل امن و فضای باز که خالی از مردم باشد توقف کنید موتور را خاموش کنید و همه سرنشینان را از اتومبیل خارج کنید به خصوص اطفال و افرادی که محدودیت حرکت دارند.
در صورتی که آتش سوزی نزدیک مخزن سوخت ماشین است به اندازه کافی از ماشین فاصله بگیرید و آتش نشانی را خبر کنید و اگر آتش سوزی از باک ماشین فاصله دارد یا سرنشین در داخل ماشین به دام افتاده باید سعی کنید تا آتش را کنترل کنید.
هرگز برای خاموش کردن ماشینی که دچار آتش سوزی شده از آب استفاده نکنید در صورتی که آتش سوزی در اثر سوختن گازوئیل یا روغن باشد آتش در روی آب شناور شده و گسترش خواهد یافت.
اگر کپسول آتش نشانی شیمیایی خشک در ماشین ندارید می‌توانید با پرتاب کردن خاک،ماسه،برف یا پتوی بزرگ یا لباس در روی آتش آنرا خاموش کنید.
در هر صورت به یاد داشته باشید آتش سوزی می‌تواند جراحات عمیقی به انسان وارد کند که نمی‌توان جبران کرد در حالی که ماشین را می‌توان تعویض نمود.